Monday 23 May 2016

Hujan Lebat

Alhamdulillah...
hujan lebat...
teringat kenangan masa kecik dulu..
nak tau..baca sampai habis 

Do'a ketika hujan..
 
Dari Ummul Mukminin, ’Aisyah radhiyallahu ’anha,

إِنَّ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- كَانَ إِذَا رَأَى الْمَطَرَ
 قَالَ اللَّهُمَّ صَيِّباً نَافِعاً

Nabi shallallahu ’alaihi wa sallam ketika melihat turunnya hujan, beliau mengucapkan, ”Allahumma shoyyiban nafi’an [Ya Allah turunkanlah pada kami hujan yang bermanfaat]”. (HR. Bukhari no. 1032)

Turun Hujan juga waktu mustajab utk berdo'a

Begitu juga terdapat hadits dari Sahl bin Sa’d, beliau berkata bahwa Rasulullah shallallahu ’alaihi wa sallam bersabda,

ثِنْتَانِ مَا تُرَدَّانِ الدُّعَاءُ عِنْدَ النِّدَاءِوَ تَحْتَ المَطَرِ

Dua do’a yang tidak akan ditolak: [1] do’a ketika adzan dan [2] do’a ketika ketika turunnya hujan.” (HR. Al Hakim dan Al Baihaqi. Syaikh Al Albani mengatakan bahwa hadits ini hasan. Lihat Shohihul Jaami’ no. 3078).
 



pernah terjadi masa umur dlm lingkungan 9 tahun
disebabkan aku lompat kelas sekolah agama..
(patutnya darjah 3 tapi lompat jadi darjah 4)
kawan2 yang lain pergi kokurikulum sekolah kebangsaan
jadi sampai pukul 3.30...
tunggu la abg ambik...

punya lama tunggu last2 decide jalan kaki...
kalau ikutkan jauh jgk...
9 tahun kan langkah besar mana je..
tapi satu hal je...
ada satu cabaran yang aku tak lepas...
di mana aku nk kena jalan depan kubur...

last2 nak patah balik dah separuh jln...
nak teruskan tak berani...
hari makin gelap, tanda2 nak hujan...
tak lama lepas tu hujan turun sgt lebat...
aku dok bwh pokok pisang..
sebijik macam gambar anak burung hantu tu...
menangis kot... daun pisang tu besar jgk la...
menyesal je x stay back kat sekolah...

kemudian ttb ada sorg pakcik ni berenti naik motor...
mungkin dia perasaan aku, sbb aku x perasan langsung dia lalu...
dia suruh aku naik...paksa2 aku naik...
ckp hujan lebat ni...
last2 aku naik ikut pakcik tu sampai depan rumah dia...
bp kali dia suh masuk rumah, aku x nak..
stay depan rumah je...mengigil masa tu basah kuyup...
padahal masa tu x jauh dah dari rumah..
tapi cabaran kedua lintas jalan besar... 

aku tunggu lama kot...
sampai nampak abg aku lalu...
panggil2 x nampak...
x lama lepas tu abg patah balik
sbb tak jumpa aku kat sekolah..
aku dah siap2 tunggu tepi jln...
dari jauh abg aku dah cuak...
abg aku berenti terus lompat naik moto...
sampai rumah nangis lagi...
pastu abg aku kena marah...
haha...

lepas tu aku jadi penakut bila hujan lebat 
guruh berdentum tu...ngan kilat sabung menyabung...
sbb duk bayangkan teduh bwh daun pisang...

tapi bila pikir balik, nasib Allah masih pelihara aku...
Alhamdulillah jumpa dgn org baik2...
org kampung tu jgk...
tapi aku x kenal sbb budak lagi time tu...
k tu je...
wassalam


 
 

 
 
 

No comments:

Post a Comment